Het openingsnummer van 'Nomade' is tegelijk een beginselverklaring en lichtelijk misleidend. "Ik wol witte wa't ik bin / yn alle hoeken fan 'e wrâld", zingt Nynke Laverman met fanatiek drama over een uptempo begeleiding met schetterende orkesteffecten en elektronische versieringen. Het is een imposante opener, die iets van haar drijfveren blootlegt. De meeste nummers die volgen zijn een stuk langzamer: tere, haast impressionistische liedjes soms, die een enkele keer een elektronische beat meekrijgen en wat meer tempo meekrijgen. Lichte kost is het niet, want Nynke mijdt al te behaagzieke melodieën. Ze roept wel een imposante klankwereld op, een zoektocht naar zichzelf die een fraaie, maar soms wat abstracte verklanking meekrijgt. De arrangementen zijn bijzonder transparant en verzorgd, en dan kan zoiets best. Bijzonder is dat ze vrijwel alles zelf schreef. In vocaal opzicht is ze trefzeker en expressief, met enige exotische trillers en uitschieters als een souvenir van haar verre reizen. Het klaphoesje is ook prachtig: fijn dat er nog iemand in het medium cd gelooft.
reviews
